Prof. Nezir Akyeşilmen (professor of politics in Selçuk University and chief editor of Cyberpolitik Journal) started to host a regular virtual meeting series with the aim to brign together students, academics and early career professionals who focus on international politics. "The Foreign Affairs Reading" sessions have a great participation.
I previously had the opportunity to present an article published in the September 1922 issue of the magazine.
This week (October 5) was the third gathering and I presented the article titled "Notes on the political map of Turkey" published in December 1922 issue.
For the article you can go to this link: (4) A NOTE ON THE POLITICAL MAP OF TURKEY (Dec. 1922) | Begum Burak, PhD - Academia.edu
THE SESSION DETAILS (HELD IN LATE OCTOBER) IS AS FOLLOWS:
Reviewed Article: Why Democracy Stalled in the Middle East : Economic Despair and the Triumph of the China Model ( A . A. Jamal and M. Robbins )- March / April 2022
SUMMARY ( IN TURKISH):
AMANEY JAMAL: Siyaset bilimi prof. ABD’nin prestijli üniversitelerinden Princeton Üniversitesi’nin Kamu ve Uluslararası İlişkiler Okulu'nun dekanlığına siyaset bilimci Amaney Jamal atandı. Jamal, ABD üniversitelerinde böyle bir göreve atanan ilk Müslüman ve başörtülü kadın akademisyen.
M.ROBBINS: Project Director of the Arab Barometer. https://www.arabbarometer.org/experts/michael-robbins-phd/
TEMEL SORU: Makale Ortadoğu’da (Mısır,Tunus, Fas, Lübnan, Irak ve Ürdün özelinde) neden demokrasinin halk arasında itibar görmediği üzerine bir sorunsal etrafında yazılmış makale.
ÖZET:
Arap Baharı sonrası 6-7 yıl süresince gözlemlenmeyen ancak 2018-19 yılında Arab Barometer tarafından yapılan araştırmalara göre katılımcıların demokrasi tercihleri oranında düşüş olduğu vurgulanıyor.
Makalede Ortadoğu bölgesinin temel niteliklerine vurgu var: eğitim sorunu, artan eşitsizlik, yolsuzluk (s. 24) Pandeminin de durumu kötüleştirdiğine değinen yazarlar 2019’da pandemi başlamadan önce Sudan, Irak, Lübnan ve Cezayir’de diktatörlerin düştüğüne vurgu yapıyor. Ancak demokratik değişim rüzgarının ekonomik olarak pozitif etkisi her zaman olmadığına da vurgu var.
Bir nebze Rus modeli daha büyük oranda da Çin ekonomik modelinin Araplara daha cazip geldiğine vurgu yapan yazarlar bu iki modelin Arap halkı arasında daha sabit ve istikrara dayalı bir sistem öngördüğü düşüncesi olduğunu ifade ediyor. A.B.D.’ye kıyasla Çin ve Rusya’nın daha faydalı birer ekonomik partner olduğu fikri halk arasında ağırlıkta…
Makalede Ortadoğu bölgesindeki trendleri incelemek adına Arab Barometer tarafından analiz edilen 2 grup ülkeden bahsediliyor. İlk grupta Mısır, Fas ve Ürdün yer almakta. Orta Doğu'daki bu eğilimleri daha detaylı anlamak için Arap Barometresi'nin son on yıldır düzenli araştırmalar yürütmüş. Bu üç ülke Arap Baharı'ndan bu yana benzer bir yol izlemiş. Arap Barometresi'nin incelediği tüm ülkeler arasında Tunus, son zamanlardaki otokratik dönüşe rağmen, partilerin fiili iktidar için özgürce rekabet ettiği düzenli seçimlerle Arap Baharı'ndan tam bir demokrasi olarak çıkmaya en yakın ülke olarak nitelendirilmiş. Ancak geçtiğimiz on yılda, kişi başına düşen gelir büyük oranda birbirini takip eden hükümetlerin eski rejimden miras kalan ekonomik sorunlarla anlamlı bir şekilde mücadele edememesi nedeniyle düşüş gösterdi.
Zengin, gelişmiş ülkelerle, hatta Ortadoğu'nun başka yerleriyle karşılaştırıldığında bu rakamlar oldukça düşük; örneğin Kuveyt'te ankete katılan vatandaşların yüzde 77'si 2019'da ekonomilerini iyi veya çok iyi olarak değerlendirmişti.
Demokratik eğilimli üç ülkeden Tunus, süregelen ekonomik zorlukların insanların demokrasiden ne kadar soğuduğunun belki de en çarpıcı örneğini sunuyor. 2011 yılında Tunusluların yüzde 17'si "Demokratik sistemlerde ekonomik performans zayıftır" ifadesine katılıyordu.
2011'de 18 ila 29 yaş arasındaki Tunusluların yalnızca yüzde 21'i demokrasiyi zayıf ekonomik performansla ilişkilendirmiştir; 2018 yılında bu rakam yüzde 43'e yükselmiştir.
Arap Barometresi sonuçlarından net bir şekilde ortaya çıkan mesaj: Sıradan Araplar ekonomik istikrar istiyorlar ve bunu sunabilecek bir yönetim sistemi arıyorlar.
Rusya'nın kişi başına düşen GSYİH'si son 20 yılda kabaca dört katına çıkarak 7.000 dolardan 28.000 dolara çıktı.
Mısır'da en yüksek note Rusya'ya verildi: Ankete katılanların yüzde 38'i Rusya ile daha güçlü ekonomik ilişkiler istiyor, yüzde 36'sı ABD ile ve yüzde 30'u Çin ile daha güçlü ekonomik ilişkiler istiyor.
Örneğin Çin'in “aşı diplomasisi” konusundaki çabalarına rağmen, Arap Barometresi'nin yedi ülkede yaptığı anketlere göre, Çin'in bölgedeki görüşleri 2020 yazı ile 2021 baharı arasında nispeten az değişmiştir.
Yazarlar sonuç kısmında, Orta Doğu'da demokratikleşme ve ekonomik kalkınma aksamaya devam ederken, pek çok analist ve uzman, sorunu Arap siyasi kültüründeki kusurlar veya bazılarının demokrasiye kesinlikle düşmanlık beslemesi gibi noktalarda görecekler, diyor ve “soyut kavramlara başvurmak tek başına ikna edici olmayacaktır.” diye ekliyorlar
Yazarların son olarak vurguladıkları husus ise şöyle: Demokrasiye olan ilgi ve inanıştaki keskin düşüş, Arapların özgürlük kavramına uzak olmasından kaynaklanmıyor asıl sebep küresel, bölgesel ve lokal güçlerin bölgenin mali sorunlarına göz yummasından kaynaklı. Bu anlamda ABD ye sorumluluk yükleyen yazarlar, demokrasi için atılan adımların vatandaşların iktisadi doyumunu da göz önüne almaları gerektiğine vurgu yapıyorlar. “Eğer demokrasi aş vermezse Araplar da aş veren sistemleri desteklerler “
Comments